پوشش بدن در نماز

مرد بايد در حال نماز ، اگر چه كسي او را نميبيند عورتين خود را بپوشاند . و بهتر است از ناف تا زانو را هم بپوشاند .
زن بايد در موقع نماز ، تمام بدن حتي سر و موي خود را بپوشاند ولي پوشاندن صورت به مقداري كه در وضو شسته ميشود و دستها تا مچ و پاها تا مچ پا لازم نيست . اما براي آن كه يقين كند كه مقدار واجب را پوشانده است ، بايد مقداري از اطراف صورت و قدري پائين‌تر از مچ را هم بپوشاند .
موقعي كه انسان قضاي سجده فراموش شده يا تشهد فراموش شده را به جا ميآورد ، بلكه بنابر احتياط واجب در موقع سجده سهو هم ، بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند .
اگر انسان عمدا ، در نماز عورتش را نپوشاند ، نمازش باطل است ، بلكه اگر از روي ندانستن مسأله هم باشد بنابر احتياط واجب بايد نمازش را دوباره بخواند .
اگر در بين نماز بفهمد كه عورتش پيدا است ، بايد آن را بپوشاند و چنانچه پوشاندن عورت زياد طول بكشد احتياط واجب آن است كه نماز را تمام كند و دوباره بخواند ، ولي اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز عورت او پيدا بوده ، نمازش صحيح است .
اگر در حال ايستاده لباسش عورت او را ميپوشاند ولي ممكن است در حال ديگر ، مثلا در حال ركوع و سجود نپوشاند ، چنانچه موقعي كه عورت او پيدا ميشود ، به وسيله‌اي آنرا بپوشاند ، نماز او صحيح است . ولي احتياط مستحب آن است كه با آن لباس نماز نخواند .
انسان ميتواند در نماز خود را به علف و برگ درختان بپوشاند ولي احتياط مستحب آن است موقعي خود را با اينها بپوشاند كه چيز ديگري نداشته باشد .
اگر غير از گل هيچ چيز ندارد كه در نماز خود را بپوشاند ، گل ساتر نيست و ميتواند برهنه نماز بخواند .
اگر چيزي ندارد كه در نماز خود را با آن بپوشاند چنانچه احتمال دهد كه پيدا ميكند ، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تأخير بيندازد ، و اگر چيزي پيدا نكرد ، در آخر وقت مطابق وظيفه‌اش نماز بخواند .
,كسي كه ميخواهد نماز بخواند ، اگر براي پوشاندن خود حتي برگ درخت و علف نداشته باشد و احتمال ندهد ، كه تا آخر وقت چيزي پيدا كند كه خود را با آن بپوشاند ، در صورتي كه نامحرم او را ميبيند بايد نشسته نماز بخواند و عورت خود را با ران خود بپوشاند . و اگر كسي او را نميبيند ، ايستاده نماز بخواند و جلوي خود را با دست بپوشاند و در هر صورت ركوع و سجود را با اشاره انجام ميدهد و براي سجود سر را قدري پائين‌تر مي‌آورد.